SOCIALE AGENDA
Onlangs is er door De Volkskrant een debat gevoerd over de Sociale Agenda. De vraag: ‘’hoe emanciperen we de onderklasse? ‘’ stond hoog op de lijst van sociale vraagstukken die samengesteld was door een breed lezerspubliek. Het begrip “onderklasse” is weer terug op de politieke agenda. Individualisering en democratisering van leven van een uitkering en samenleving zouden volgens sociologische inzichten leiden tot Individualisering en democratisering van de kansen op armoede. In een moderne samenleving zou armoede tijdelijk zijn en geen kenmerk van bepaalde groepen. Mensen uit uiteenlopende milieus zouden arm kunnen worden, zelfden voor lang. Deze veronderstelling blijkt niet waar te zijn.: De arme Nederlander blijft steeds langer arm. Dit lot treft vooral de laagopgeleiden, in mindere mate, vrouwen en jongeren. In 1984 was van de groep armen 40% 3 jaar of langer arm. In 2001 gold dat voor 60% van de armen. “De onderklasse van langdurig armen bestaat vooral uit twee groepen: mensen die leven van een uitkering en werkenden.Deze werkende armen slagen er niet in om hogerop te komen en zo aan de armoede te ontsnappen. Het gaat om laag en ongeschoold werk, dat in veel gevallen neerkomt op een dead end job.”, aldus de Volkskrant.
Trends in sociaal beleid
| • |
Communitydenken: mensen moeten naar vermogen meedoen. Dit is van belang voor de samenleving en voor de persoon zelf. Het is niet vrijblijvend: een bijdrage leveren wordt verwacht. Het gaat om maatschappelijke participatie voor iedereen.
|
| • |
Iedereen kan een bijdrage leveren aan zichzelf, het gezin, de wijk of de samenleving. Ook mensen die een grote afstand hebben tot deelname aan de samenleving.
|
| • |
Integraal beleid op het gebied van participatie en ontschotting.
|
| • |
Werk aan de onderkant van de arbeidsmarkt in verbinding met sociale participatie.
|
| • |
Cliënt maakt stappen richting toenemende deelname aan de samenleving.
|
| • |
Sluitende aanpak jongeren tot 27 jaar, ook Wajongers.
|
|
